تور قطر: قطر، کشوری مدرن اما باستانی (بخش اول) - لیتن

همراه ما باشید و با تور قطر از مروارید خلیج فارس دیدن کنید و زیبایی های شهر دوحه را در خاطراتتان ثبت کنید.

مرکز این کشور دوحه است که جمعیت آن بر طبق سرشماری سال 2005 میلادی 400٬051 نفر می باشد. قطر به صورت ارثی از اواسط قرن 19 میلادی به وسیله خاندان آل ثانی فرمانروایی می شود. قبل از کشف نفت، شکار مروارید و تجارت دریایی از شاخصه های این سرزمین بود. این کشور تا سال 1971 تحت الحمایه انگلستان بود اما پس از استقلال به سبب درآمدهای سرشار نفتی و گازی، تبدیل به یکی از ثروتمندترین کشورهای منطقه گشت. امروزه قطر از ذخایر نفتی و گازی وسیعی برخوردار است و به اعتقاد مجله فوربس، این کشور ثروتمندترین کشور دنیا است. بعلاوه قطر بالاترین شاخص توسعه انسانی را در بین کشورهای دنیا عرب به دست آورده است. تمامی پست های حساس حکومتی در قطر به وسیله خاندان آل ثانی یا افراد نزدیک آنان گردانده می شود. ارتباط نظامی این کشور با ایالات متحده از سال 1992 شروع شد. زبان رسمی این کشور عربی است و از انگلیسی معمولاً به عنوان زبان دوم استفاده می نمایند. دین رسمی آن اسلام، واحد پول آن ریال و مساحت آن 493، 11 کیلومتر مربع می باشد .جمعیت قطر 2٬042٬444 نفر است. قطری های اصیل کمتر از یک سوم جمعیت قطر را تشکیل می دهند. به دلیل حضور زیاد کارگران مهاجر مرد، زنان تنها حدود یک چهارم جمعیت این کشور را تشکیل می دهند.

تاریخ قطر

از سال 1871 تا 1913 قطر در تصرّف ترک های عثمانی بود. پیش از آن به نوشته دانشنامه بریتانیکا قطر برای سال های طولانی تحت حاکمیت حکومت ایران بوده و هر سال سه هزار روپیه برای حق ماهیگیری و صید مروارید، مالیات پرداخت می نموده است. در 29 ژوئیه 1913 قراردادی بین بریتانیا و عثمانی منعقد شد که به موجب یکی از بندهای آن، دولت عثمانی از حاکمیت بر قطر صرف نظر کرد. با خروج نیروهای عثمانی، دولت بریتانیا حکومت شیخ عبدالله بن جامع حاکم قطر را به رسمیت شناخت و در سال 1916 قراردادی همانند سایر قراردادهایی که با شیوخ امارات خلیج فارس می بست، با این شیخ منعقد کرد. قطر از این تاریخ به بعد تا زمان استقلالش در سال 1971، تحت الحمایه انگلستان گشت. در سال 1935 طایفه ای از اعراب بنی یاس مقیم ابوظبی به دلیل نارضایتی از شیخ خلیفه شخبوط حاکم ابوظبی به جنوب مهاجرت کردند و در منتهی الیه کرانه باختری ابوظبی یعنی خورالعدید سکنی گزیدند. این مسأله منشأ ایجاد اختلاف جدی میان ابوظبی و قطر شد.

قطر یکی از چندین امیرنشین نوبنیاد در شبه جزیره عربستان است. این منطقه از دیرباز بخشی از منطقه تحت فرمان رویدر به حساب می آمد (به ویژه در زمان ساسانیان). در بسیاری از دوره های باستانی، کل کرانه جنوبی خلیج فارس بخشی از رویدر بوده و ساتراپ های رویدری آن را اداره می کردند. در تاریخ معاصر قطر به وسیله ترکان عثمانی، انگلیسی ها و بحرین اداره شده تا اینکه در 3 سپتامبر 1971 به استقلال رسید. در آن دوره بسیاری از امیرنشین های منطقه، جذب عربستان سعودی یا امارات متحده عربی شدند. ولی قطر از این فرایند جدا ماند.

اختلاف های مرزی

اختلافات مرزی عربستان سعودی و قطر به اواسط سده نوزدهم باز می شود. اختلافات مرزی و سرزمینی عربستان سعودی و قطر به باریکه ای از زمین های جنوبی قطر مربوط می شود. عربستان سعودی مدعی مالکیت 23 مایل از سواحل جنوب شرقی قطر است و دو کشور در خصوص مرزهای جنوب غربی و سلوا نیز با یکدیگر اختلافاتی دارند. بنابراین، اختلافات مرزی این دو کشور از خلیج سلوا واقع در جنوب باختری قطر شروع و تا خورالعدید در جنوب خاوری قطر ادمه می یابد. در خصوص اراضی جنوب شرقی قطر، ابوظبی نیز ادعاهایی دارد.

در سپتامبر 1992 نیروهای نظامی عربستان سعودی با حمله به قطر، بخش هایی از خاک این کشور را به تصرف درآوردند. سپس قطر قرارداد مرزی 1965 با عربستان سعودی را به حال تعلیق در آورد و به عنوان اعتراض از حضور در نشست های شورای همکاری خلیج فارس خودداری کرد. پس از 3 ماه کشمکش، خاتمه با میانجی گری مصر، دو کشور توافقنامه ای برای حل اختلافات مرزی شان با هم منعقد نمودند.