فروش قو های مهاجر زنده در بازار سیاه: جفتی 25 میلیون! - لیتن

به گزارش ایرنا، در تصویر زیر پنج آگهی از صفحه های مجازی منتشر شده در استوری برخی از این صفحه ها در کنار تصویر قو های کشف شده در حیاط خانه یکی از متخلفان قابل مشاهده است.

دوستداران محیط زیست به استناد همین آگهی ها تأکید دارند که خالی شدن تالاب سرخرود بی ارتباط با افزایش این آگهی ها نیست. ادعایی که البته به همین سادگی ها نمی توان آن را پذیرفت، اما در عین حال نیز نمی توان منکر ارتباط این دو نکته شد.

برای پیگیری بهتر آن چه که در پشت این آگهی ها وجود دارد تماس با یکی از فروشندگان به عنوان یک خریدار می تواند انگیزه های اقتصادی صید و زنده گیری قو را بیشتر نمایان کند. پس از دسترسی به شماره یکی از فروشنده های پرندگان زینتی و مهاجر از طریق یکی از همین صفحه های اینستاگرامی با او تماس گرفتم و پیگیر خرید چند نوع پرنده زینتی از جمله قو شدم:

+برای باغ ویلا یه سری پرنده زینتی می خوام. مثل اردک ماندارین یا طاووس.

-اردک ماندارین بالغ داریم جفتی سه میلیون و 300. طاووس هم قیمتش بستگی به سن و نژادش داره. اما موجودی داریم.

+قو هم برای فروش دارین؟

-قوی سیاه داریم جفتی 25 میلیون تومان.

+گرونه. در این حد نمی خوام هزینه کنم. قوی سفید ندارین؟

- (با کمی مکث) قوی سفید ندارم. اما اگه بخواین می تونم براتون پیدا کنم.

+قیمتش چنده؟

-جفتی چهار تا پنج میلیون تومان.

این قیمت یعنی هر قطعه قو بین دو تا دو و نیم میلیون تومان به خریدار عرضه می شود و همین رقم وسوسه کننده برای این که انگیزه های زنده گیری قو در منطقه ای که شکار پرنده ها سال هاست در ان به چالشی محیط زیستی و منبع درامدی برای گروهی خاص تبدیل شده افزایش یابد.

البته بررسی ها و پیگیری ها نشان می دهد که قو ها یا سایر انواع پرندگان مستقیم از طریق صیاد به خریدار عرضه نمی شود. بلکه واسطه ها در این فرآیند دخیل هستند. طبق بررسی های اجرا شده واسطه ها هر قطعه قو را بین 500 هزار تومان تا یک میلیون تومان از شکارچی می خرند.

با این حساب سودی که از فروش قو ها به واسطه ها می رسد هم رقمی دندان گیر است. ضمن این که نمی توان فراموش کرد در کنار شکارچیان و واسطه ها و فروشندگان که مشغول انجام رفتاری ضد محیط زیست هستند، خریداران هم که عمدتا از اقشار متمول جامعه محسوب می شوند را نیز به عنوان حلقه نهایی این تخلف و سوءرفتار قرار داد.

قو ها کجا هستند؟

با اثبات شدن خرید و فروش قو های زنده، حالا این پرسش دوباره تکرار می شود که قو ها چگونه سر از حیاط منزل یا باغ متخلفان در می آورند و برای اسارتی دائمی فروخته می شوند؟ پاسخ این پرسش در همان موضوع کم شدن تعداد قو های مهاجر در تالاب سرخرود نهفته است.

قو های فریادکش هر سال پاییز و زمستان را در تالاب سرخرود می گذراندند. حتی اگر روز ها به اطراف تالاب می رفتند، باز هم عصر به تالاب برمی گشتند. تحت حفاظت قرار داشتن تالاب نیز اجازه نمی داد که قو ها به این سادگی ها شکار شوند. امسال نیز مانند سال گذشته یک دستگاه کانکس برای استقرار شبانه روزی محیطبانان با هدف حفاظت از قو ها از طریق شهرداری سرخرود تهیه شد و در تالاب قرار گرفت. اما خروج قو ها از تالاب باعث شد که نظارت بر آن ها از طریق محیطبانان با چالش روبرو شود.

پرسش نخست این است که اصلا قو ها کجا هستند و پس از آن نیز این پرسش از طریق دوستداران محیط زیست مطرح می شود که چرا قو ها امسال بر خلاف سال های گذشته از تالاب خارج شدند که حالا در معرض تهدید شکارچیان و فروشندگان پرنده ها قرار بگیرند؟

رئیس اداره نظارت بر حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران در پاسخ به پرسش نخست به خبرنگار ما می گوید: درست است که قو ها در تالاب سرخرود حضور نداشتند، اما این که تصور کنیم تمام قو ها زنده گیری و شکار شدند اشتباه است. امسال قو ها در دامگاه های اطراف تالاب سرخرود مستقر شدند. اکنون تعدادی از قو ها در دامگاه مرکزی، تعدادی در دامگاه شرقی و بخشی از این جمعیت هم در ازباران مستقر شده اند. خوشبختانه طی روز های اخیر با افزایش غذا در منطقه امن تالاب سرخرود تعدادی از قو ها به همین زیستگاه بازگشتند که امیدواریم این فرایند ادامه داشته باشد.

کوروس ربیعی می افزاید: حضور قو ها در دامگاه ها شرایط را برای برخی فرصت طلبان فراهم کرده که اقدام به زنده گیری این پرندگان کنند. همکاران ما هم اخیراً تعدادی از این قو ها را کشف و رهاسازی کردند. این یعنی تعدادی از قو ها در اختیار سودجویان قرار گرفته است. یعنی ما احتمال این که تعدادی از قو ها شکار و زنده گیری شده باشند را رد نمی کنیم. اما این که همه قو ها از طریق متخلفان شکار شدند را درست نمی دانیم و تکذیب می کنیم.

وی اظهار می کند: کسی نمی تواند منکر این موضوع شود که در فریدونکنار نگاه گروه مشخصی از افراد به پرنده کاملا اقتصادی است. یعنی پرنده های مهاجر را پول می بینند، نه یک جاندار و بخشی از محیط زیست. افرادی هم که دنبال گونه های خاص می گردند به این منطقه می فرایند و پرنده مد نظر را می خرند. البته متقاضیان خرید این پرنده ها هم فکر نمی کنند که با این کارشان هرچند پرنده را نمی کُشند، اما آن را از چرخه محیط زیست خارج کرده و با از بین بردن توان جوجه آوری پرنده، به انقراض این گونه کمک می کنند.

چراییِ خروج قو ها از تالاب سرخرود

مشاهدات میدانی هم نشان می دهد که جمعیت قو ها در دسته های مختلف به چند نقطه خارج از تالاب سرخرود کوچ کرده اند. آخرین اظهارنظر اعلام شده درباره تعداد قو ها نیز از شمارش 550 بال قو در دامگاه های اطراف تالاب خبر می دهد و عملا زنده گیری و کشتار تمام قو ها را رد می کند، اما همین نکته یعنی خروج قو ها از تالاب سرخرود نیز محل بحث دوستداران محیط زیست است.

پرسش دوم مد نظر فعالان محیط زیست چراییِ خروج قو ها از تالاب سرخرود است. رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان محمودآباد در این باره می گوید: یکی از احتمال های موجود برای این تغییر مکان، تأمین نیاز غذایی قوهاست. البته دامگاه در ابتدای سفر قو ها شرایط غذایی تقریبا مناسبی داشت. اما این احتمال وجود دارد که به خاطر کم شدن غذا تصمیم به حضور در دامگاه ها گرفته باشند. با این حال در همان روز های نخست رفتن قو ها غذای مورد نیازشان تأمین شد تا بتوانیم قو ها را دوباره در این زیستگاه جمع کنیم.

علی محمد دعاگو می افزاید: امسال بین 600 تا 700 قو در سرخرود فرود آمدند که پس از چند روز اقامت در همین تالاب، در دامگاه های اطراف متفرق شدند. در سال های قبل هم پیش می آمد که قو ها از تالاب خارج شوند. صبح از تالاب پرواز می کردند و در زمینی مقابل دادگستری سرخرود ساعاتی را می گذراندند و غروب برمی گشتند. اما امسال به صورت کلی خارج شدند و متأسفانه فضا برای فرصت طلبی برخی متخلفان فراهم شد.

وی اظهار می کند: تمام تلاش مان را به کار گرفته ایم که نظارت بر خروجی دامگاه ها برای جلوگیری از شکار و زنده گیری پرندگان انجام شود. اما مشکل اینجاست که دامگاه ها یک خروجی ندارند و فرد از هر طرف می تواند فرار کند.

رئیس اداره حفاظت محیط زیست محمودآباد خاطرنشان می کند: تصور می کردیم دامگاه داران دست کم در مورد قو ها برای حفاظت از این گونه زیبا و باارزش همراهی کنند. بار ها در جلسات اعلام کردند که با قو ها کاری نداریم. قو نماد شهر سرخرود است. حتی در برخی موارد برای حفاظت به محیطبان ها کمک می کردند. اما متاسفانه این بار رفتاری مخالف با حرف های همیشگی دیدیم.

دعاگو نیز انجام شدن برخی تخلفات از طریق سودجویان و متخلفان در زمینه شکار و زنده گیری قو ها را رد نمی کند، اما تأکید دارد که ادعای کشتار گسترده قو ها در سرخرود صحت ندارد و حضور بیش از 550 بال قو در دامگاه های مختلف سرخرود را نیز سندی بر این اظهارنظر می داند.

البته تا زمان تهیه این گزارش در روز شنبه تعداد قو ها در زیستگاه همیشگی شان یعنی تالاب سرخرود بیشتر شد و به نظر می رسد قو ها در حال بازگشت به تالاب سرخرود هستند. به گفته دعاگو تا روز شنبه حدود 350 قو که در دامگاه های اطراف تالاب سرخرود مستقر شده بودند به این تالاب بازگشتند و دوباره تحت حفاظت محیطبانان قرار گرفتند.