لقب جدید ترامپ چیست؟ - لیتن

شش هفته پس از شکست دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، تئوری ها و دیدگاه های زیادی (که اغلب آن ها قانع نماینده نیز به نظر می رسند)، جهت شرح چراییِ رویکرد ترامپ مبنی بر عدم پذیرش پیروزی جو بایدن، ارائه شده اند. تا به امروز، تصمیم ترامپ مبنی بر حمله به مشروعیت انتخابات آمریکا، به درستی، به مثابه اقدامی جهت حمله به دموکراسی، با استفاده از حربه ترویج اطلاعات غلط و نادرست ارزیابی شده است. ترامپ عملا خود را در قامت فردی دیکتاتور نشان داده که با بازیچه کردنِ حزب جمهوریخواه، فرایند آزادی و دموکراسی را در بحبوحه انتخابات ریاست جمهوری 2020 آمریکا به سخره گرفته است.

بعضی بر این باورند که اقدامات جنجالی ترامپ پس از انتخابات اخیر در آمریکا، با این نیت اجرا شده اند که فضا را برای بازگشت وی در سال 2024، همچنان محیا نگه دارند و موجب جلب میلیون ها دلار به سوی او در دوره پس از خروجش از کاخ سفید شوند. بدون تردید در شرحِ چرایی عدم پذیرش پیروزی بایدن از سوی ترامپ، می توان به مجموعه ای از استدلال هایی که پیش از این ذکر شد، اشاره نمود.

به گزارش خبرنگاران، با این همه، باید این نکته را در ذهن داشت که وقتی در خصوص دونالد ترامپ سخن می گوییم، ساده ترین جواب ها در شرح چرایی رفتار های او، احتمالا بهترین ها هستند. دلایل و محرک های ترامپ برای موضع گیری هایش پس از انتخابات اخیر آمریکا هر چه که باشد، نمی تواند منکرِ این حقیقت باشد که وی این اقدامات را از آن نظر انجام می دهد، زیرا عمیقا از اینکه یک بازنده نامیده گردد، متنفر است. اینکه ترامپ را بازنده خطاب نمایند، بدترین چیزی است که می تواند برای او رخ دهد و او احتمالا حاضر است هرکاری انجام دهد تا موصوف به یکچنین صفتی نگردد. ترامپ در امسال و در بحبوحه کوشش های انتخاباتی در این کشور، چاک شامر رهبر اقلیت های سنای آمریکا را یک بازنده تمام عیار نامید. وی در موراد دیگری نیز به کرات مخالفان خود نظیر اندرو کومئو شهردار نیویورک یا جان کلی رئیس کارکنان کاخ سفید را بازنده خطاب نموده و انگار از این مساله لذت می برد.

او حتی در یک موضع گیری عجیب، سربازان آمریکایی که در خارج از این کشور جان خود را از دست داده بودند را نیز بازنده خطاب کرد. زمانیکه سناتور میت رامنی (از حزب جمهوریخواه)، از رویه های جنجالی ترامپ انتقاد کرد، ترامپ به صراحت به او یادآوری کرد که در سال 2012 و در جریان انتخابات آمریکا، شکست سنگینی را متحمل می شد و در مقام یک بازنده، حق ندارد وی را سرزنش کند. با این حال، از تاریخ سه نوامبر امسال میلادی که انتخابات ریاست جمهوری 2020 آمریکا برگزار گشت و وی (ترامپ) به نحو عجیبی نتیجه انتخابات را واگذار کرد، استفاده از واژه بازنده نیز به نحو خارق العاده ای از دایره واژگان دونالد ترامپ، ناپدید شده است.

ترامپ در تاریخ 5 دسامبر، یعنی بیش از یک ماه پس از برگزاری انتخابات آمریکا، در جریان یک گردهمایی در جورجیای این کشور گفت که اگر انتخابات را ببازد، در نقش یک بازنده مهربان و سخاوتمند ظاهر خواهد شد. چند روز قبل، کمیته آرا الکترال آمریکا تشکیل جلسه داد و در نهایت، پیروزی قطعی بایدن را خاطرنشان کرد. با این حال، ترامپ نه تنها در نقش یک بازنده مهربان و سخاوتمند ظاهر نشد، بلکه هنوز هم بر ادعا های خود مبنی بر وقوع تقلب در انتخابات 2020 آمریکا، پافشاری می نماید. چند هفته قبل ترامپ در یکی از موضع گیری های پساانتخاباتی خود برای رسانه های آمریکایی خاطرنشان کرد که شکی در خروج از قدرت، در صورتیکه که کمیته آرا الکترال آمریکا، پیروزی بایدن را به طور رسمی اعلام کند، به خود راه نخواهد داد. وی گفت: بله من حتما پیروزی بایدن را به رسمیت خواهم شناخت و شما این را به چشم خواهید دید. وی اکنون دقیقا مخالفِ آنچه گفته عمل می نماید.

احتمالا ترامپ فکر می نماید که انکارِ مکرر و ادامه دارِ انتخابات آمریکا از سوی او، از وی تصویر انسانی مبارز را به مخاطبان عرضه خواهد نمود. شاید وی واقعا خودش را قانع نموده که ادعا های عجیب و غریب انتخاباتی اش، در بعضی ایالات ها صحیح هستند.

من و دیگر تحلیلگرانِ شبیه من، تا به امروز بار ها و بار ها نسبت به پیروزیت نسبی ترامپ در اقناع شماری از رای دهندگان و همچنین سیاستمداران ارشد حزب جمهوریخواه در ایمان آوردن به این مساله که در جریان انتخابات 2020 آمریکا، تقلب روی داده، هشدار هایی داده ایم. متاسفانه اگر ترامپ قرار بود که نشان دهد که حزب جمهوریخواه به وی وفادار است، عمیقا در این مساله پیروز شده است. چه کسی چهار سال قبل فکر می کرد که ترامپ بتواند حزب جمهوریخواه را تا جایی با خود همراه کند که این حزب حتی به دموکراسی آمریکایی، به خاطرِ ترامپ، پشت کند؟

با این همه، به شیوه دیگری نیز می توان به اقدامات و رویه های دونالد ترامپ از تاریخ سه نوامبر امسال میلادی تا به امروز نگریست. ترامپ با اقدام خود جهت تحت فشار قرار دادن مسوولان مختلف ایالتی و واداشتنِ آن ها به طرح دعاوی حقوقی بر علیه صحت انتخابات آمریکا و در مقابل، شکست های مکرر این دعاوی، عملا موجب شده تا شکست و بازنده بودنِ او در نزد افکار عمومی برجسته تر گردد.

فرماندارانِ جمهوریخواه در ایالت هایی نظیر آریزونا و جورجیا، به صراحت تایید نموده اند که ترامپ، انتخابات را باخته است. آن ها نه فقط به شکست ترامپ در ایالت هایشان بلکه در کل انتخابات آمریکا نیز اشاره نموده اند. بعضی قضات جمهوریخواه نیز بر شکست وی صحه گذاشته اند. در این میان حتی بعضی چهره های برجسته سیاسی و قضایی در آمریکا گفته اند که در انتخابات آمریکا، بر خلاف رویه های ترامپ، نباید به وکلا توجه کرد، بلکه باید توجه اصلی را معطوف به رای دهندگان آمریکایی نمود. از سویی، موضع گیری های عجیب ترامپ بر علیه ساختار انتخاباتی آمریکا موجب شده تا عده ای در واشنگتن پایتخت آمریکا، طرفداری از ترامپ را کنار گذاشته و تمامیتِ کشورشان را اولویت قرار دهند. در واقع، آن ها در برهه کنونی، با درکِ ترامپ به عنوان تهدیدی علیه منافع ملی آمریکا، عملا حمایت از کشورشان را به طرفداری از ترامپ ترجیح داده اند.

با توجه به همه این مطالب باید گفت، برَند و نشان جدید ترامپ در عرصه سیاسی آمریکا را باید واژه بازنده دانست. او اکنون بازنده محض است. او عملا مقام های دولتی و هواداران خود را به سمتی سوق می دهد که همگی آن ها، به بازنده بودنِ وی شهادت دهند. وی در شرایطی قدرت را در تاریخ 20 ژانویه سال آینده ترک خواهد نمود که هم رئیس جمهوری استیضاح شده، و هم شکست خورده، خواهد بود. او نه تنها الان، بلکه برای همواره یک بازنده خواهد بود.

* سوزان گلسِر، وی نویسنده و تحلیلگر ارشد نشریه نیویورکر است.