چرا این اسلحه یکی از نبوغ آمیزترین گجت ها در تاریخ بازی های ویدئویی است ، جعبه ابزار بازی سازان (96)
به گزارش لیتن، چند سالی می گردد که کانال یوتیوب جعبه ابزار بازی سازان (Game Makers Toolkit) در ویدئوهایی کوتاه و آموزنده به آنالیز و توصیف جنبه های مختلف بازی های ویدئویی و مفاهیم مربوط به این حوزه می پردازد. من تصمیم گرفتم محتوای این ویدئوها را با کمی تصرف و منطبق کردن آن با مدیوم نوشتار، به فارسی برگردانم. این سری مقالات برای کسانی که آرزوی بازی ساز شدن را در سر می پرورانند، یا صرفاً می خواهند بازی های ویدئویی را بهتر و عمیق تر درک نمایند، بسیار مفید خواهد بود. با مجموعه مقالات جعبه ابزار بازی سازان همراه باشید.
بازی شکار (Prey 2017) سرشار از ایده های خوب است.
مثلاً میمیک (Mimic) یکی از این ایده هاست. میمیک یک موجود بیگانه سیاه و عنکبوت مانند است که می تواند خود را به شکل هر شیئی در اتاق دربیاورد و باعث می گردد هرکجا که قدم می گذارید، نسبت به هر چیزی که دور و برتان است، احساس سوءظن کنید.
اما شما می توانید قدرت میمیک را به نفع خودتان بهره ببرید. شما می توانید با استفاده از وسیله ای به نام نوروماد (Neuromod) قابلیت موجودات بیگانه را به بدن خودتان تزریق کنید.
یکی از این قدرت ها به شما اجازه می دهد مثل میمیک ها خود را به لیوان تبدیل کنید، از لای شکافی روی یک در قفل رد شوید و وقتی از در رد شدید، به حالت انسانی تان برگردید!
با این حال، به دست آوردن این قدرت ها هزینه دارد. اگر قدرت های زیادی را نصب کنید، ربات های ایستگاه فضایی تالوس 1 (که در حالت عادی دوست شما هستند) دی ان ای شما را به عنوان دی ان ای موجودات بیگانه شناسایی می نمایند و به شما تیراندازی می نمایند.
همان طور که گفتم، شکار سرشار از ایده های خوب است. اما شاید بهترین ایده بازی، تفنگی ست که در ابتدای بازی در اختیار شما قرار داده می گردد: The Gelifoam Lattice Organism Obstructor یا به طور مختصر، Gloo Canon یا تفنگ گلو.
سلاح گلو مثل تبر لویاتان در خدای جنگ (2018) یا کلاه ماریو در سوپر ماریو اودیسه یکی از عناصر هویت بخش بازی ست و آنقدر کاربردهای مختلفی دارد که جایگاهش همواره در منوی انتخاب سریع محفوظ است.
پس از این که این اسلحه دست تان می افتد، لشکری از میمیک ها به سمت تان حمله می نمایند. با دیدن این موجودات طبیعی ترین واکنش شلیک کردن به آن هاست. اما پس از شلیک کردن با تفنگ گلو اتفاق جالبی می افتد: از تفنگ گلو ماده ای چسبنده و لزج به سمت دشمنان شلیک می گردد و آن ها را خشک می نماید.
با مشاهده این صحنه، اولین کاربرد تفنگ گلو برایتان معلوم می گردد: خشک کردن دشمنان سر جایشان.
از این لحاظ تفنگ گلو با رعد و برق در بایوشاک یا موشک های یخی در متروید قابل مقایسه است، چون کاربرد آن متوقف کردن موقتی دشمنان و در هم شکستن دفاع آن هاست. در این مدت شما فرصت دارید تا کارهای دیگری انجام دهید، من جمله:
- تفنگ گلو را با یک اسلحه قوی تر جایگزین کنید و ضربه کاری را به دشمن وارد کنید.
- با سایکواسکوپ (Psychoscope) آن ها را اسکن کنید تا امتیازهای پژوهشی کسب کنید.
- فرار کنید.
یکی دیگر از کاربردهای تفنگ گلو، خنثی سازی خطرات محیطی ست. شما می توانید با استفاده از تفنگ گلو :
- حفره ای را که گاز از آن نشت می نماید ببندید
- جلوی زبانه کشیدن آتش را بگیرید
- یک مدار الکتریکی خراب را با ماده لزج و چسبناک بپوشانید تا زمان کافی برای تعمیر کردنش پیدا کنید
- با استفاده از تفنگ گلو ماده های مرگباری را که از دشمنان به جا مانده بپوشانید
- با بهره برداری از سیستم فیزیک بازی، اشیاء سنگینی را که مورگان نمی تواند با دست خالی حمل کند از سر راه بردارید
ولی کاربرد سوم و آخر تفنگ گلوست که آن را از ابزاری کارآمد به ابزاری حیاتی و شاهکار گیم دیزاین تبدیل می نماید.
ماده لزج شلیک شده از تفنگ به هر سطحی جز شیشه می چسبد و برای همواره آنجا می ماند. برای همین شما می توانید با شلیک کردن این ماده روی دیوار، سکویی ایجاد کنید که به وسیله آن می توان به سطوح بالاتر رفت.
بغل جایی که تفنگ گلو را پیدا می کنید، یک پلکان نیمه تمام قرار گرفته است که به وسیله آن می توانید روی سقف بروید و از آنجا تعدادی غنیمت بردارید. اما بعد احتمالاً متوجه می شوید که این مکان از چند طبقه تشکیل شده و آسانسور آن هم از کار افتاده است. بنابراین شما می توانید با ساختن یک سکوی مصنوعی با تفنگ گلو، خود را به طبقه دوم برسانید و از آنجا غنیمت بردارید، من جمله اسلحه جدیدی که مدتی طول می کشد تا بازی آن را رسماً در اختیار شما قرار دهد.
اگر خودتان به کاربرد سکوسازی تفنگ گلو پی نبرید، کمی بعد این کاربرد به شما نمایش داده می گردد. در یکی از قسمت های بازی شخصیتی را پیش روی خود می بینید که با ساختن یک سکوی مصنوعی از دست یک موجود بیگانه فرار می نماید.
البته شما با تفنگ گلو غیر از سکوی مصنوعی چیزهای دیگر نیز می توانید بسازید. در بازی مادی (Mod) به نام نورولیفت (Neurolift) پیدا می کنید که یک انفجار ضدگرانشی ایجاد می نماید و اجسام سنگین را به هوا می فرستد.
وقتی جسمی به یاری نورولیفت در هوا شناور است، می توانید با شلیک ماده لزج به آن در هوا نگهش دارید و سکوهای معلق در هوا بسازید.
همچنین می توانید با نابود کردن ماده لزج کاری کنید جسم سنگین روی سر دشمنان سقوط کند. اما اجرای این حرکت به شدت به شانس بستگی دارد. به شخصه 30 دقیقه سعی کردم این کار را انجام دهد، ولی تلاشم نتیجه موثری نداد.
همان طور که می بینید، یکی از کاربردهای تفنگ گلو بالا رفتن از سطوح و پیدا کردن آیتم های مخفی است.
سکوبازی با تفنگ گلو شبیه نسخه شسته رفته تر یکی از گلیچ های (Glitch) کلاسیک دئوس اکس (Deus Ex) به نظر می رسد! در این بازی می توانستید با کاشتن مین های LAM روی دیوار یک سکو برای بالا رفتن بهره ببرید.
همچنین این ترفند، نسخه پیشرفته تر یکی از گزینه های حرکتی در رسوا 2 (Dishonored 2) (یکی دیگر از بازی های استودیوی آرکین، شرکت سازنده شکار) است.
در این بازی برای این که تردد بازیکن محدود گردد و در قسمتی کوچک از دنیایی عظیم تر باقی بماند، فاصله زیادی بین دیوارها در نظر گرفته شده است.
ولی ایستگاه فضایی با شهر بسیار متفاوت است. ست شین (Seth Shain)، طراح ارشد سیستم های شکار طی مصاحبه ای با PC Gamer گفت: با توجه به این که شما در ایستگاه فضایی تالوس 1 حضور دارید و خارج از این ایستگاه فضای بیکران قرار گرفته است، هر جا که می روید، سقفی بالای سرتان است. ما با علم بر این موضوع می دانستیم که این سقف ها بازیکن را به قدر کافی محدود نموده اند، بنابراین ما می توانستیم به بازیکن اجازه دهیم تا حد امکان آزادانه در محیط بازی پرسه بزند.
این یعنی شما با تفنگ گلو می توانید بخش هایی از بازی را رد کنید یا زودتر از موعد به برخی مکان ها برسید. مثلاً آربوریتوم (The Arboretum) را به عنوان مثال در نظر بگیرید. وقتی برای اولین بار به این مکان می رسید، پی می برید که دسترسی به دفتر الکس ممکن نیست، چون برای ورود به آن باید رمز عبور وارد کنید. این رمز عبور بعدها در اختیار شما قرار داده می گردد. البته روی کاغذ می توانید قفل در را هک کنید، ولی به احتمال زیاد وقتی به آربوریتوم می رسید، نوروماد کافی روی قابلیت هک کردن صرف ننموده اید.
اما وقتی من به این بخش از بازی رسیدم، با استفاده از تفنگ گلو (و البته صبر زیاد)، از کانال آسانسور بالا رفتم و چند ساعت زودتر از موعد موردنظر خودم را به اتاق او رساندم.
تازه یک اسپیدرانر به یاری تفنگ گلو پیروز شده از دیوارها رد گردد، فرایند پیشرفت بازی را مختل کند و در عرض 6:59:50 بازی را تمام کند. مسلماً این هک توسط اعضای آرکین پیش بینی نشده بود!
هک کردن به کنار، تفنگ گلو از لحاظ تکنیکی حیرت انگیز است. در بازی های کامپیوتری بازیکن ها اجازه دارند عناصر زیادی را از دنیای بازی حذف نمایند (دشمنان، اشیاء، گاهی حتی دیوارها و بخش های از محیط بازی)، ولی فراهم کردن این فرصت برای بازیکن که عناصری به دنیای بازی اضافه کند، به مراتب دشوارتر است. پردازش کردن آیتم های زیاد ممکن است نرخ فریم بازی را به شدت پایین بیاورد. حتی کامپیوتر من هم به هنگام پردازش 2000 پنیر در خیابان های اسکایریم کم می آورد!
تازه حفظ کردن عناصر اضافه شده توسط بازیکن در حافظه بازی همواره امکان پذیر نیست. برای همین است که اگر با شلیک گلوله تعداد زیادی سوراخ روی دیوار ایجاد کنید، پس از مدتی سوراخ های قبلی ناپدید می شوند.
تازه باید این نکته را در نظر داشت که ماده لزج تفنگ گلو، جسمی فیزیکی است که می توان روی آن ایستاد. بنابراین مشکل حوزه برخورد (Collision Detection) نیز به فهرست مسائل اضافه می گردد.
البته اضافه شدن عناصر جدید به دنیای بازی توسط بازیکن کاملاً امکان پذیر است، ولی عموماً برای آن محدودیت هایی در نظر گرفته می گردد. ماینکرفت (Minecraft) گرافیک واکسلی (Voxel-based) ساده ای دارد که از مربع های مشبک تشکیل شده است.
بازی رویاها (Dreams) محدودیت حافظه دارد و بازیکن اجازه ندارد با ساختن آیتم های اضافه از محدوده مشخص شده عبور کند.
مجتمع سایه (Shadow Complex) که تفنگ کفی (Foam Gun) آن کارکردی مشابه به تفنگ گلو دارد، یک بازی دوبعدی است و همین دو بعدی بودنش خود به خود بسیاری از پیچیدگی ها را حل می نماید.
بنابراین تفنگ گلو هم شامل محدودیت هایی می گردد. تعداد ماده های لزجی که می توانید در یک مکان ایجاد کنید محدود است، ولی احتمالاً قبل از این که به این حد نصاب برسید، مهمات تان تمام می گردد (مگر این که تقلب کنید).
واضح ترین محدودیت این است که با وجود این که گلوله لزج تفنگ گلو به بیشتر سطوح می چسبد، ولی به گلوله های دیگر تفنگ نمی چسبد. بنابراین شما نمی توانید با تفنگ گلو پل ها یا برج های عظیم بسازید.
از شین نقل است: ما قادر به انجام این کار نبودیم، چون مسائل تکنیکی و زنجیره ای از محدودیت ها را برایمان ایجاد می کرد که به زمان پردازش کل زنجیره اضافه می کرد. اگر این قابلیت را به بازی اضافه می کردیم، دیگر نمی شد بازی را روی کنسول اجرا کرد.
با این که تفنگ گلو نسخه های اولیه و ثانویه بسیاری را پشت سر گذاشت تا حالت نهایی اش را پیدا کند، ولی ریکاردو بیر (Ricardo Bare)، طراح ارشد بازی در مصاحبه با PC Gamer گفت: حالت نهایی تفنگ گلو ترکیب بی نقصی از دقیق بودن و لذت بخش بودن است.
در آخر، جا دارد اشاره کنم که موضوع بازی شکار انتخاب کردن است. دوست دارید شخصیت تان مذکر باشد یا مونث؟ دوست دارید انسان باشید یا بیگانه؟ دوست دارید فلان شخصیت را نجات دهید یا قربانی اش کنید؟ دوست دارید کدام نوروماد را انتخاب کنید؟ دوست دارید با چه ترتیبی به نواحی مختلف ایستگاه فضایی سر بزنید؟ به چه کسی اعتماد می کنید؟
بازی از هیچ فرصتی برای در اختیار قرار دادن قدرت تصمیم گیری به بازیکن دریغ نمی نماید و تفنگ گلو هم نماد قدرت بازیکن در تصمیم گیری است، چون سبک بازی تان هرچه باشد - مبارزه طلبی، مخفی کاری، اکتشاف گرایی، مسخره بازی! - تفنگ گلو به کارتان می آید. تفنگ گلو، به خاطر کاربرد چندمنظوره اش، یکی از نبوغ آمیزترین ابزار در تاریخ بازی های کامپیوتری است.
منبع: مارک براون - یوتیوب
منبع: دیجیکالا مگ