برای حضور در قهرمانی دنیا شب و روز نداشتم؛ پای پرواز زانو درد گرفتم - لیتن

به گزارش ایران ورزشی، اعزام نشدن الناز باجلانی ملی پوش 76 کیلویی تیم ملی وزنه برداری زنان کشورمان به رقابت های جهانی 2021 ازبکستان پای پرواز به تاشکند و سکوت عجیب کادرفنی و مسئولان فدراسیون وزنه برداری در این خصوص باعث شد تا برآورد ها و شائبه های زیادی در خصوص این اتفاق مطرح گردد تا جایی که حتی احتمال دوپینگی بودن او هم مطرح شد. البته دختر ملی پوش کردستانی وزنه برداری ایران در گفت وگو با ایران ورزشی ضمن رفع کردن ابهامات و شائبه های زیادی که پیرامون اعزام نشدنش به تاشکند مطرح شده بود، علت اصلی جاماندن خود را از تیم وزنه برداری زنان برای رقابت های جهانی، مصدومیت گفت.

مصدوم شدم و تاشکند را از دست دادم

الناز باجلانی که تا قبل از اعزام تیم زنان به رقابت های جهانی 2021 تاشکند ازبکستان جزو نفرات اصلی اعزامی به این دوره از رقابت ها در دسته وزنی 76 کیلوگرم بود، در خصوص اینکه چه اتفاقی برایش رخ داد که خیلی بی سروصدا از سفر به ازبکستان بازماند، می گوید: ما دقیقاً دو ماه قبل از اعزام به رقابت های جهانی بزرگسالان در تاشکند ازبکستان به دعوت کادرفنی وارد اردو شدیم و تمرینات خود را به صورت فشرده برای حضور در این رویداد در دستور کار قرار دادیم. حقیقتاً شرایط اردویی و تمرینی خیلی خوبی داشتیم و من از نظر رکوردی و انگیزشی شرایط بسیار ایده آلی در تمرینات داشتم. اینقدر آماده و سرحال بودم که فقط برای حضور در رقابت های جهانی و وزنه زدن در تاشکند لحظه شماری می کردم. در اردوی آماده سازی به قدری از نظر بدنی سرحال بودم که پیروز شدم با وزن بدن 75 کیلوگرم در دو ضرب رکوردم را به 117 کیلوگرم برسانم. این اتفاق از نظر روحی من را برای رقابت روی تخته جهانی آماده نموده بود. این فرایند برایم ادامه داشت تا اینکه یک هفته مانده به اعزام تیم به ازبکستان در حین انجام تمرینات، درد اندکی در زانویم احساس کردم. آن زمان خیلی به این درد توجهی نکردم، چون پیش خودم فکر می کردم که درد طبیعی است و به خاطر فشار تمرینات است اما دو روز مانده بود که تیم به تاشکند اعزام گردد، درد زانویم خیلی شدید شد. به حدی که حتی نمی توانستم زیر وزنه بنشینم. کادرفنی هم وقتی شرایط من را دید، شرایطم را آنالیز کرد. ابتدا با هماهنگی فدراسیون و کمیته پزشکی سعی کردیم با درمان این درد، شرایط حضورم در رقابت های جهانی وزنه برداری فراهم گردد اما هر کاری کردیم جواب نداد. نظر پزشک معالجم هم نهایتاً این بود که حداقل سه یا چهار ماه به هیچ وجه نباید فشار بیش از حد روی زانویم وارد گردد، زیرا پزشک معالجم معتقد بود که وارد کردن فشار بیش از مقدار روی مفصل زانویم ممکن است، باعث گردد حتی کارم به جراحی نیز کشیده گردد. به همین علت نهایتاً با صلاحدید فدراسیون و کادرفنی تصمیم بر این شد به خاطر اینکه سلامتی ام حفظ گردد و آینده ورزشی ام به خطر نیفتد، از حضور در رقابت های جهانی منع شده و قید حضور در تاشکند را بزنم.

حوصله خودم را هم نداشتم

ملی پوش 76 کیلوگرمی تیم ملی وزنه برداری زنان، در خصوص شائبه هایی که به واسطه اعلام نشدن ماجرای آسیب دیدگی او و سکوت در این رابطه ایجاد شده بود، ادامه می دهد: خدا شاهد است که من برای رسیدن به دوبنده تیم ملی وزنه برداری در رقابت های جهانی ازبکستان خیلی زحمت کشیدم. باور کنید که برای وزنه زدن در تاشکند شب و روز نداشتم و فقط برای اعزام به این رقابت بزرگ و معتبر لحظه شماری می کردم اما فقط به خاطر یک آسیب دیدگی غیرمنتظره، هرچه ساخته بودم، جلوی چشمم نابود شد. آن لحظه به قدری حالم بد بود و از نظر روحی و روانی به هم ریخته بودم که حتی حوصله خودم را هم نداشتم، چه برسد به اینکه بخواهم حرفی بزنم یا در خصوص اعزام نشدنم چیزی بگویم. کارم فقط خلوت با خودم بود و غصه خوردن بابت از دست رفتن فرصت طلایی حضورم در میدان جهانی. با تمام احترامی که برای عزیزان رسانه ای و خبرنگاران قایلم اما حالم اصلاً خوب نبود. نمی توانستم با آنها حرف بزنم و قطعاً همین موضوع یعنی سکوتم باعث شد یکسری حواشی و حرف و حدیث بابت اعزام نشدنم به رقابت های جهانی ایجاد گردد اما نمی دانم چرا مسئولان فدراسیون و کادرفنی، آسیب دیدگی و اعزام نشدنم به جهانی را رسانه ای نکردند. شاید آنقدر درگیر مسائل مربوط به اعزام تیم بودند که فراموش کردند این کار را انجام بدهند. به هر حال من آسیب دیدم و فدراسیون و کادرفنی هم به خاطر اینکه سلامت ورزشکار برایشان در اولویت قرار گرفته است، تصمیم گرفتند من ایران بمانم و کار درمان روی زانوی آسیب دیده ام را دنبال کنم. الان هم من تازه توانسته ام خودم را از نظر روحی جمع و جور کنم و مشغول درمان هستم. البته آسیب دیدگی جزئی از ورزش حرفه ای است و نمی توان از آن فرار کرد.

او ادامه می دهد: ورزشکارانی که دنبال قهرمانی و افتخارآفرینی هستند، با آسیب دیدگی ها و مصدومیت های زیادی دست و پنجه نرم می نمایند. به هر حال امیدوارم خیلی زود بتوانم زانودردم را درمان نموده و به شرایط ایده آل برای دست به وزنه شدن و تمرین کردن برسم. جهانی ازبکستان که از دستم رفت اما کوشش می کنم که برای حضور در بازی های آسیایی و رقابت های مهم آینده هر چه سریع تر به شرایط ایده آل تمرینی برسم. من تازه اول راهم و مطمئنم که می توانم با کوشش بیشتر و حمایت خوبی که پشت سرم وجود دارد به اهدافی که برای پیروزیتم ترسیم نموده ام، دست پیدا کنم. دختران وزنه برداری ایران شور و اشتیاق و انگیزه فراوانی برای پیروزیت در عرصه های مختلف بین المللی دارند و اطمینان دارم با حمایت و توجه بیشتر مسئولان ورزش کشور افتخارات زیادی را در آینده ای نزدیک برای ورزش کشور در رقابت های جهانی، بازی های آسیایی و المپیک کسب نمایند.