برداشتن تومور غیرقابل دسترس به وسیله کاسه چشم: اولین جراحی از این نوع در بریتانیا - لیتن

تجربه بیمار: بازگشت به زندگی بدون درد

روویمبو کاویا، زن 40 ساله ای از بریتانیا، اولین فردی بود که در این کشور تحت جراحی اندوسکوپیک ترانس-اربیتال (Endoscopic Trans-Orbital Surgery) نهاده شد. او در فوریه سال گذشته تحت این عمل نهاده شد و نتایج حیرت انگیزی را تجربه کرد. او در این باره می گوید: از سرعت بهبودم شگفت زده شدم. تنها دو روز در بیمارستان بستری بودم، بدون هیچ عارضه یا تورم. حالا کاملاً خوب هستم.

چالش های تشخیص و موقعیت خاص تومور

کاویا پیش از تشخیص، ماه ها با سردردهای شدیدی روبرو بود که به تدریج به اسپاسم های کوتاه و دردناک تبدیل شدند. در ابتدا گمان می کرد که این دردها ناشی از مسائل دندانی است، اما با پیشرفت علائم، پزشکان تصمیم به انجام آزمایش های دقیق تر گرفتند. در نهایت، او در سال 2023 با تصویربرداری MRI تشخیص داده شد که به مننژیوم (Meningioma) مبتلا است.

این تومور که در لایه های محافظ مغز، موسوم به مننژ (Meninges)، رشد می نماید، در محل خاصی به نام سینوس غاری (Cavernous Sinus) قرار داشت. این ناحیه که در پشت کاسه چشم واقع شده است، از نظر جراحی بسیار حساس و سخت دسترس به شمار می آید، زیرا ورید ژوگولار (Jugular Vein) که خون را از مغز خارج می نماید، از آن عبور می نماید.

در گذشته، دسترسی به این ناحیه مستلزم جراحی های بزرگ بود که شامل باز کردن جمجمه، برداشتن بخش هایی از استخوان سر، و جابجایی مغز برای رسیدن به تومور می شد. این روش ها معمولاً دوره بهبودی طولانی و خطرات بالایی داشتند.

تکنیک نوین جراحی: کم تهاجمی و پیشرفته

در این جراحی پیشرفته، تیم متخصص بیمارستان لیدز (Leeds Teaching Hospitals) از تکنیکی استفاده کردند که احتیاج به باز کردن جمجمه یا فشار بر مغز را از بین می برد. این روش به طرز چشمگیری آسیب به بافت های اطراف را کاهش می دهد و باعث بهبودی سریع تر بیماران می گردد.

دکتر عاصم شیخ، متخصص جراحی جمجمه و عروق مغزی، شرح می دهد: این روش به ما امکان می دهد تومورها را بدون باز کردن جمجمه یا فشار بر مغز برداریم. جراحان از برشی کوچک به طول تنها 1.5 سانتی متر در کنار پلک بیمار استفاده کردند. این برش کوچک پس از بهبودی تقریباً نامرئی است.

فناوری مدل سازی سه بعدی: تحولی در جراحی

یکی از ابزارهای کلیدی که موفقیت این جراحی را تضمین کرد، استفاده از فناوری مدل سازی سه بعدی بود. تیم جراحی با یاری این فناوری، مدلی دقیق و در میزان واقعی از جمجمه و مغز کاویا ساختند. این مدل به تیم یاری کرد تا آناتومی بیمار را به دقت مطالعه نموده و تمامی مراحل جراحی را پیش از انجام عمل واقعی تمرین نمایند.

لیسا فری، مهندس زیست پزشکی و مدیر خدمات برنامه ریزی سه بعدی بیمارستان، درباره اهمیت این فناوری می گوید: این فناوری به ما امکان داد آناتومی بیمار را با دقت بی سابقه ای مطالعه کنیم و برای جراحی با اطمینان بیشتری آماده شویم. تماشا مدل سه بعدی و آگاهی از اینکه این فناوری در موفقیت این جراحی پیشگامانه نقش داشت، بسیار رضایت بخش بود.

نظر بیمار: تنها راه رهایی از درد

برای کاویا، اینکه این عمل اولین بار در بریتانیا انجام می شد، اهمیتی نداشت. او تنها در پی راهی برای انتها دادن به دردهای شدید خود بود. او می گوید: این اولین بار بود که این جراحی انجام می شد، اما اصلاً به این موضوع فکر نکردم. درد خیلی زیاد بود و تنها چیزی که می خواستم، این بود که تومور برداشته گردد.

نتیجه گیری

این جراحی نوآورانه نشان دهنده پیشرفت چشمگیر پزشکی در حوزه جراحی مغز و اعصاب است. استفاده از تکنیک های کم تهاجمی و فناوری های پیشرفته مانند مدل سازی سه بعدی، راه را برای درمان ایمن تر و مؤثرتر بیماری هایی که پیش تر غیرقابل درمان بودند، هموار نموده است. این روش نه تنها باعث کاهش آسیب های جراحی و بهبود سریع تر بیماران می گردد، بلکه امید تازه ای را برای افرادی که با تومورهای سخت و پرخطر روبرو هستند، به ارمغان آورده است.

منبع

مطب مرتبط:

مننژیوم چیست و چه علائمی دارد؟ راه تشخیص و درمان آن

هاروی کوشینگ، پدر جراحی مغز و اعصاب مدرن