جلیقه زرد ها چه کسانی هستند؟ - لیتن

در ادامه، 10 نکته درباره جنبش جلیقه زردها را می خوانید:

1. جنبش جلیقه زردها اشاره به جنبشی اجتماعی در فرانسه است که از ماه می سال 2018 (اردیبهشت 97) ابتدا در فضای آنلاین شروع شد و از 17 نوامبر (26 آبان) به تظاهرات خیابانی کشیده شد و تا شهر والونیا (منطقه فرانسوی زبان بلژیک) هم گسترش پیدا کرد.

2. بیشتر تظاهرنمایندگان انگیزه های مالی دارند و به هیچ حزب، گروه سیاسی یا اتحادیه ای وابسته نیستند. گزارشگر نشریه تایم در گزارش خود فضای این روزهای فرانسه را اتمسفر یک جنگ داخلی توصیف می نماید و می نویسد این جنبش بیشتر به وسیله شبکه های اجتماعی گسترش یافته است.

3. در ماه می 2018، در واکنش به افزایش قیمت سوخت که ناشی از افزایش مالیات ها بود، زنی از شهرستان سِنه مارن درخواستی اینترنتی در یک وبسایت به راه انداخت که طی چند هفته بیش از 300 هزار امضا جمع کرد. به موازات آن دو مرد از همان شهرستان در فیسبوک رویداد همه راه ها را ببندید را طراحی کردند. ایده پوشیدن جلیقه های زرد در یکی از ویدئوهای این افراد مطرح شد.

4. از سال 2008 رانندگان وسایل نقلیه در فرانسه قانوناً موظف شدند یک جلیقه زردرنگ به همراه داشته باشند تا هنگام توقف کنار جاده، برای بهتر دیده شدن آن را بپوشند. از آن موقع این جلیقه ها بطور گسترده و ارزان در دسترس قرار گرفته و معترضان به دلیل همین ارزان و در دسترس همه بودن آن را به عنوان نماد خود انتخاب کردند.

5. شوک افزایش قیمت گازوئیل که سوخت مصرفی بخش زیادی از خودروهای فرانسوی است، در کنار هزینه های بالای زندگی و بار مالیات های دولتی بر دوش شهروندان طبقه کارگر و متوسط فرانسه، بالاخره صدای شهروندان را درآورد و آنها درخواست هایشان از جمله کاهش مالیات سوخت، عدم حذف مالیات بر دارایی، افزایش حداقل دستمزد کارگران و استعفای امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه را مطرح کردند.

6. رئیس جمهوری فرانسه مدعی است اصلاحات مالی برای بهبود صندلی فرانسه در اقتصاد جهانی انجام می گردد و قیمت سوخت نیز برای کاهش استفاده از سوخت های فسیلی انجام شده است. اما معترضان می گویند این مالیات ها پیشتر برای کسب وکارهای بزرگ مشخص شده و نباید دامنگیر اقشار ضعیف گردد. بعضی منتقدان هم می گویند به جای افزایش قیمت سوخت، باید جلوی هدررفت آن را گرفت.

7. اعتراض ها به سیاست های دولت ماکرون تنها یک سال و نیم بعد از ریاست او بر دولت شروع شد؛ انتخابی از سر ناچاری و برای گریز از انتخاب نماینده جناح راست افراطی. رئیس جمهوری که با مشارکت 42 درصد رای دهنگان به این مقام رسیده و بین مردم کشورش کمتر از 30 درصد محبوبیت دارد، حالا مخالفان سرسختی مقابل خود می بیند؛ مخالفانی که نه تنها به کاهش قیمت سوخت یا افزایش دستمز قانع نیستند، بلکه به دموکراسی غیرمستقیم هم اعتقادی ندارند و ایده بازتعریف نظام جمهوری فرانسه را در سر می پرورانند تا شهروندان در تصمیم گیری های کشور دخالت بیشتری داشته باشند.

8. دولت فرانسه تا اینجای کار برای انتها بخشیدن به اعتراض ها از هر دو راهبرد نرم و سخت استفاده نموده است. از طرفی تصمیم دولت برای افزایش مالیات بر سوخت فعلاً ملغی شده و از طرف دیگر معترضانی که به خیابان بیایند با خودروهای زرهی، گاز اشک آور و البته بازداشت روبرو خواهند شد.

9. شاید حرف های دنیس، راننده کامیون سی ساله ای که از بندر نرماندی به پاریس آمده تا صدای اعتراضش را به گوش دولت برساند، بخوبی روشنگر روح این جنبش خیابانی باشد؛ او به گزارشگر خبرگزاری فرانسه گفته: من بخاطر پسر پانزده ماهه ام به اینجا آمده ام؛ نمی توانم بگذارم او در کشوری زندگی کند که در آن فقرا استثمار می شوند.

10. طبق آمار دولت فرانسه، دیروز (هشتم دسامبر) تنها از صبح تا بعد از ظهر، بیش از 600 نفر بازداشت شده اند، با این حال جلیقه زردها از سراسر فرانسه آمده اند و همچنان در خیابان شانز الیزه در قلب پاریس حضور دارند و کوشش می نمایند عملکرد شهر را مختل و مطالباتشان را فریاد نمایند.