ونیز برنده نبرد کن و نتفلیکس است، دروازه اسکار - لیتن

برندگان جوایز اسکار چون بردمن، اسپاتلایت، لالالند و شکل آب اول بار از لیدو؛ محل برپایی جشنواره ونیز سربرآوردند و این به باربرا اجازه داده است تا بتواند مقتدرانه هر چیزی را با رادار خودش رصد کند و روابط گرم ونیز با نتفلیکس و آمازون نیز موجب گردیده تا فهرست فیلم هایی که در لیدو به نمایش درمی آید هیجان انگیزتر شود.

باربرا در گفتگویی با ورایتی درباره تغییر تعادل قدرت صحبت کرد و از این گفت که چرا برخلاف تیری فرمو همتایش در جشنواره کن، او از همراهی با غول های استریم نگرانی ندارد.

*در روابط بین ونیز، تلوراید و تورنتو چه چیزی تغییر نموده است؟

-خیلی چیزها تغییر نموده است. سه سال پیش رقابت بین فستیوال های پاییزی خیلی خشن بود مثلا تورنتو یک نگرش تهاجمی به تلوراید داشت که موجب شد تلوراید هم خیلی تهاجمی تر به ونیز نگاه کند، اما بعد تورنتو که احساس نموده بود در حال عقب ماندن از دیگر جشنواره هاست سعی کرد این وضعیت را به نفع خود تغییر دهد و بر اکران اولیه حتی برای فیلم های آمریکایی تمرکز کرد.

در همین حال چیزهای دیگری هم رخ داد و یکی از آنها این بود که ونیز برندگانی برگزید که بعد اسکار دریافت کردند و این توانایی ویژه ونیز را نشان داد. از سوی دیگر، اهمیت حضور در تلوراید به دلیل اعتبار آن افزایش یافت؛ چون فیلم ها به دلیل حضور مخاطبان وسیع یا انعکاس زیاد در رسانه های بین المللی در آنجا به نمایش درنمی آمدند. آنجا اعتباری خاص داشت که فیلم ها را به خود جلب می کرد. همه این ها موجب شد تا توازنی بین ونیز و تلوراید ایجاد شود... و تورنتو هم با تغییر نگرش هایش، کمتر تهاجمی شد. البته آنها هنوز بر اولین اکران جهانی تاکید دارند، اما این کمتر ممکن می شود چون طبیعی است که دست اندرکاران سینمایی بخواهند بگویند چرا اول ونیز نرویم، بعد تلوراید و بعد تورنتو؟ و یا این که خیلی ساده چنین فکر نمایند که خب چرا در فستیوال های بیشتر پاییزی نباشیم؟

*این توازن قدرت بین فستیوال های پاییزی برای ونیز به چه معناست؟

-بزرگ ترین مزیت آن این بوده که مثلا سال جاری ما قادر شدیم تا همه فیلم ها را ببینیم برخی را انتخاب کردیم، برخی را نه.

*فیلم های نتفلیکس به دلیل عدم اکران در سینماها به کن راه پیدا نکردند. این امر چه تاثیری بر ونیز داشت؟

-اول بگویم که این فقط شامل نتفلیکس نمی شود، آمازون هم هست که برای نخستین بار در ونیز هست و دو فیلم برای نمایش دارد. ما سال ها به آمازون توجه داشتیم... آمازون در گذشته همیشه بیشتر مشتاق بود تا به کن برود، ولی سال جاری آنها از ماه مارس فیلم هایشان را برای ما فرستادند. ما آنها را دیدیم و قراردادهای لازم را بستیم. این یک نشانه دیگر است که حتی آنهایی که در گذشته بیشتر تمایل به آمدن به ونیز داشتند، سال جاری با خوشحالی به ونیز آمده اند. درباره نتفلیکس هم، باید بگویم ما در واقع از درگیری بین نتفلیکس و کن منتفع شدیم. زیرا دو فیلم نتفلیکس که آماده بودند یعنی رم کوارون و سمت دیگر باد اورسون ولز، و می توانستند ابتدا در کن دیده شوند، حالا در ونیز دیده می شوند. همه اینها نشان دهنده این است که ما یک ارتباط طولانی با نتفلیکس خواهیم داشت و این امر از زمانی که فیلم هایی چون جانوران بدون سرزمین را نشان دادیم، آغاز گردیده است. نتفلیکس نیز با ما کاملا راحت بود و آنها همه فیلم هایی را که داشتند به ما نشان دادند و حتی تصمیم گرفتند انتخاب را بدون مذاکره، به ما واگذار نمایند.

*شما به وضوح از این نظر حمایت نموده اید که بهترین راه تماشای فیلم رفتن به سینماست. حالا این فلسفه را در مورد نتفلیکس چطور به کار می بندید؟

-من فکر نمی کنم که هیچ تعصبی در میان دست اندرکاران صنعت و از جمله برای ما به عنوان مدیران یک فستیوال سینمایی وجود داشته باشد. در عین حال فکر نمی کنم که ما باید نقشی در تغییر بازار ایفا کنیم یا آن را نادیده بگیریم.

*رم و فیلم ایتالیایی نتفلیکس یعنی Sulla mia pelle قرار است در سینماها نمایش داده شوند. آیا این به نوعی به یک قصور اخلاقی از جانب شما باز می شود؟

-مطلقا خیر! من هرگز به نتفلیکس نگفته ام که چرا نباید این فیلم را در سینماها اکران کنید. هرگز جرات نمی کنم چنین حرفی بزنم. تازه فکر نمی کنم نتفلیکس هم چنین چیزی را بپذیرد. کسانی که باید این تعاملات و مذاکرات را انجام دهند کارگردان ها و تهیه نمایندگان هستند. کوارون و تهیه نماینده فیلم رم یعنی دیود لیند... آنها بودند که به ما گفتند باید به ما امکان یک نمایش محدود سینمایی را هم بدهید. من مطمئنم که مارتین اسکورسیزی و فیلم ایرلندی او که آن هم توسط نتفلیکس ساخته گردیده اکران سینمایی می گیرند. طبیعی است که آنها می خواهند این فیلم هایشان را در سینماها نمایش دهند؛ اما با مقررات خاص خودشان. همین هم هست که این کار را جالب می نماید. اگر شما این نحوه رفتار را بپذیرید، آن وقت می بینید که مخاطبان شما هستند که انتخاب می نمایند فیلم ها را در سینما ببینند یا در خانه و به شیوه استریم. این دو نوع توزیع متفاوت است که می تواند وجود داشته باشد و انتخاب آن برعهده مخاطب است.