7 بمب افکن برتر و مرگ بار حال حاضر دنیا - لیتن

7. بمب افکن Xian H-6K (چین)

نمونه های اولیه این بمب افکن با نام Xian H-6 در واقع نسخه تحت لیسانس بمب افکن های میان برد Tu-16 ساخت اتحاد جماهیر شوروی بود که دستکم 150 فروند از آن ها ساخته شده است. بمب افکن H-6 توان حمل 9 تن بار و سلاح را دارد که از آن جمله می توان به موشک های هوا به سطح، موشک های ضد کشتی و بمب های سقوط آزاد اشاره نمود. بعضی از نسخه های این بمب افکن نیز توانایی حمل موشک های کروز هواپرتاب را دارند. این بمب افکن همچنین توانایی حمل و پرتاب بمب های هسته ای را نیز داشته و هنوز دستکم 100 فروند از آن ها در نیروی هوایی چین فعال هستند. جدیدترین نمونه این بمب افکن که H-6K نام دارد یک بمب افکن استراتژیک برد بلند است که در سال های اخیر وارد سرویس شده است.

این بمب افکن دارای موتور های جدیدی بوده و سوخت بیشتری نیز حمل می نماید که آن را قادر ساخته که در مسافت های طولانی تری نسبت به نمونه های قبلی پرواز کند. همچنین این بمب افکن به چندین فروند کروز هواپرتاب مجهز شده که در زیر بال هایش قرار می گیرند. همچنین گفته می گردد که سیستم های پروازی، ارتباطی، جستجو و رادار های تهاجمی، سیستم مسیریابی، کنترل آتش و دقت سلاح های این بمب افکن نیز نسبت به نمونه های قبلی بهبود قابل توجهی یافته اند. بمب افکن H-6K توانایی حمله به ناوگروه های آمریکایی و اهداف باارزش دشمن در آسیا را داراست و می توان از آن برای انجام حملات هسته ای نیز استفاده کرد.

6. بمب افکن Tupolev Tu-22M (روسیه)

بمب افکن روسی توپولوف Tu-22M بر اساس طراحی نمونه های اولیه Tu-22 طراحی و ساخته شده و دارای صفحات هندسی متفاوتی در بدنه خود است. این بمب افکن برد کافی برای انجام عملیات های استراتژیک را نداشته و به عنوان یک بمب افکن برد متوسط شناخته می گردد. بمب افکن های Tu-22M در بال هوایی نیروی دریایی اتحاد جماهیر شوروی فعالیت نموده و برای مقابله با ناوگروه های ایالات متحده طراحی شده بودند.

این بمب افکن توان بیش از 24 تن بار و سلاح را داشته که انواع مختلف موشک ها و بمب های با قابلیت سقوط آزاد را شامل می گردد. حدود 570 فروند از انواع نسخه های بمب افکن Tu-22M ساخته شده که نسخه Tu-22M3 جدیدترین نسخه بوده و از لحاظ عددی مهم ترین و پرشمارترین بمب افکن در نیروی هوایی روسیه به شمار می آید. در حال حاضر در حدود 90 فروند از این بمب افکن ها در نیروی هوایی و 58 فروند دیگر نیز در اختیار نیروی دریایی روسیه است. همچنین تعدادی از این بمب افکن ها به نیروی دریایی هند فروش رفته است.

5. بمب افکن Tupolev Tu-95 (روسیه)

بمب افکن استراتژیک توربوپراپ Tupolev Tu-95 در سال 1956 وارد سرویس شده و هنوز هم یکی از بخش های مهم قدرت هوایی دوربرد نیروی هوایی روسیه به شمار می آید. این بمب افکن در ابتدا برای حمل بمب های هسته ای به خاک ایالات متحده طراحی شده بود و توان حمل 15 تن بار را داشت. مدل های مدرن این بمب افکن که در غرب Bear با نام شناخته می گردد توان حمل 6 موشک کروز را دارد. نمونه های قدیمی این بمب افکن توان طی مسافت 12.500 کیلومتر بدون احتیاج به سوختگیری مجدد را داشتند در حالی که این عدد در نمونه های مدرن به 15.000 کیلومتر افزایش یافته است.

حدود 500 فروند از این بمب افکن ها ساخته شده و نمونه مدرن آن ها با نام Tu-95MS که توانایی حمل بمب و موشک را دارد در سال 1984 وارد سرویس شده و تا سال 1992 فراوری می شد. اکنون حدود 60 فروند بمب افکن Tu-95MS در خدمت نیروی هوایی روسیه است که تنها بمب افکن استراتژیک با موتور توربوپراپ است که هنوز در سرویس باقی مانده است. علیرغم قدمت و سن زیادش، قرار است این بمب افکن تا دستکم سال 2040 در سرویس باقی بماند.

4. بمب افکن Boeing B-52H Stratofortress (ایالات متحده)

بمب افکن استراتژیک B-52 Stratofortress برای حمل سلاح های هسته ای طراحی شده و از سال 1955 در سرویس نیروی هوایی ایالات متحده بوده است. تاکنون 744 فروند از این بمب افکن در انواع نسخه ها ساخته شده و از زمان معرفی اش همیشه در حال روزآمدسازی بوده است. نسخه B-52H این بمب افکن جدیدترین نمونه آن بوده و علیرغم معرفی بمب افکن های جدید، B-52 همچنان به خاطر عملکرد فوق العاده و هزینه نگهداری اندکش به فعالیت ادامه می دهد.

در حال حاضر 85 فروند از این بمب افکن در خدمت نیروی هوایی ایالات متحده فعال است و در قرن بیست و یکم و تا سال 2044 نیز همچنان به خدمت ادامه خواهد داد. از بمب افکن های B-52 در چندین جنگ استفاده شده، اما تاکنون تنها مهمات های متعارف پرتاب نموده است. این بمب افکن استراتژیک توان حمل 32 تن مهمات و بار، از جمله موشک های کروز و بمب های راهنمایی شده نقطه زن و بسیار دقیق را دارد. برد این بمب افکن بدون احتیاج به سوختگیری مجدد 18.500 کیلومتر است.

3. بمب افکن Rockwell B-1B Lancer (ایالات متحده)

بمب افکن B-1B Lancer یک بمب افکن استراتژیک است که در سال 1986 وارد سرویس شده و در ابتدا برای جایگزینی بمب افکن های قدیمی B-52 طراحی شده بود. این بمب افکن دارای بعضی ویژگی های پنهانکاری است و از سیستم های جامع پیشگیرانه و توانایی مقابله با سیستم های پیچیده دفاع هوایی برخوردار است. بمب افکن B-1B توان حمل تا 34 تن بار در درون محفظه زیر شکم خود را دارد که بیش از هر بمب افکن دیگری در نیروی هوایی ایالات متحده است.

با سرانجام جنگ سرد، این بمب افکن نقش خود به عنوان ابزاری برای حمله هسته ای را از دست داده و اکنون نقش آن برای پرتاب پرتابه های مرسوم بازتعریف شده است. در کل 100 فروند بمب افکن B-1B فراوری شده که در حدود 70 فروند آن ها در هر لحظه آماده انجام عملیات هستند. انتظار می رود که این بمب افکن ها دستکم تا سال 2030 در سرویس مانده و پس از آن با بمب افکن های نسل جدید جایگزین شوند.

2. بمب افکن Tupolev Tu-160 (روسیه)

بمب افکن Tupolev Tu-160 که توسط ناتو با نام Blackjack شناخته می گردد در دوران جنگ سرد توسعه یافت. این بمب افکن استراتژیک برای حمله به اهدافی مهم در خاک ایالات متحده طراحی شده و در مقایسه با بمب افکن های آمریکایی B-1B Lancer که ظاهری مشابه داشت یک غول به شمار می آمد. بمب افکن Tupolev Tu-160 بزرگ ترین و سنگین ترین بمب افکنی است که تاکنون ساخته شده است.

بمب افکن Tu-160 توان حمل موشک های کروز و موشک های هوا به زمین را داشته و توانایی حمل و شلیک کلاهک های هسته ای و متعارف را دارا بود. همچنین این بمب می توانست بمب های با قابلیت سقوط آزاد با وزن بیش از 40 تن را نیز داشت. برد نهایی این بمب افکن 14.500 کیلومتر عنوان شده است. گفته می گردد که در کل 39 فروند از این بمب افکن ساخته شده و فراوری و نگهداری آن بسیار پرهزینه بود. بر اساس بعضی گزارش ها اکنون تنها 16 فروند از این بمب افکن های استراتژیک در نیروی هوایی روسیه فعال هستند.

1. بمب افکن Northrop Grumman B-2 Spirit (ایالات متحده)

بمب افکن سیاه و خفاشی شکل B-2 Spirit در واقع برگ برنده ایالات متحده در زمینه حملات هوایی مخفیانه است که تنها برای از بین بردن اهداف بسیار مهم و استراتژیک به کار گرفته می گردد. این بمب افکن استراتژیک نیز در دوران جنگ سرد طراحی و ساخته شده و تمام مراحل طراحی و ساخت آن مخفی نگه داشته شد. B-2 در حال حاضر گرانقیمت ترین هواپیمایی است که تاکنون در دنیا ساخته شده و به دلیل هزینه فراوری بالایشان تنها 20 فروند از آن ها در خدمت نیروی هوایی ایالات متحده قرار گرفته است. همچنین این بمب افکن تاکنون به هیچ کشور دیگری، حتی کشور های عضو ناتو که هم پیمان ایالات متحده به شمار می آیند نیز فروخته نشده است.

بمب افکن B-2 به دلیل طراحی پیچیده و پنهانکار و روکش جاذب راداری خود تقریباً غیرقابل شناسایی است و براحتی می تواند از سیستم های دفاع هوایی دشمن عبور کند. بسیاری از سنسور ها و سیستم های ارتباطی این بمب افکن هنوز هم سری نگه داشته شده اند و از دیگر قابلیت های ویژه آن می توان به سیستم جنگ الکترونیک پیشرفته و سری آن اشاره نمود. بمب افکن B-2 توان حمل انواع پرتابه ها از جمله موشک های کروز، بمب های سقوط آزاد گرمایی هسته ای و بمب های نقطه زن با دقت بالا را دارد. این بمب افکن توان حمل بیش از 18 تن مهمات را داشته و می تواند تا مسافت 12.000 کیلومتر بدون احتیاج به سوختگیری مجدد پرواز کند. در حال حاضر، B-2 بهترین بمب افکنی است که تاکنون توسط بشر ساخته شده است.

منبع: military-today